Duża część naszych przedszkolaków posiada problem z pionizacją języka. Jeśli się z nią nie uporamy, to oprócz wad wymowy mogą pojawić się lub pogłębić wady zgryzu, mogą wystąpić problemy z połykaniem i oddychaniem.
Pionizacja języka polega na umiejętności unoszenia czubka języka do wałka dziąsłowego i przyklejania go do podniebienia. Nasze przedszkolaki już wiedzą, że właśnie w takiej pozycji nasz język odpoczywa po przełknięciu śliny oraz wtedy, kiedy nie uczestniczy w jedzeniu i w mówieniu. Trzeba im jednak o tym często przypominać. Doskonałym sposobem na to jest umieszczenie w różnych miejscach w pokoju dziecka i w całym mieszkaniu znaczków. Mogą one przedstawiać język. W celu odniesienia sukcesu w terapii wyrażam zgodę na umieszczenie w tych miejscach zdjęć logopedy 😉
Kilka prostych ćwiczeń na pionizację języka:
- Kląskając udawajcie konika. Najpierw powoli, następnie coraz szybciej. Co jakiś czas konik staje, wtedy język jest przyklejony do podniebienia;
- Udawajcie, że jestescie malarzami. Wasz język to pędzel, który maluje na płótnie, czyli na podniebieniu fale i kropki;
- Język zamienia się w odkurzacz, który zbiera rozsypane na podniebieniu kropki;
- Zorganizujcie konkurs na najdłużej trzymaną na wałku dziąsłowym rodzynkę.
Do dzieła! Dacie radę! A przy tym gwarantuję świetną zabawę
WIOSENNY DESZCZYK
Za pomocą języka pokazujemy jak kropelki deszczu spadają na ziemię: delikatnie czubkiem dotykamy różnych miejsc na podniebieniu.
ĆWICZENIE „PODRÓŻ POCIĄGIEM”
Nasz język, czyli pociąg jedzie powoli po torach, czyli pogórnych zębach od stacji STRONA PRAWA do stacji STRONA LEWA. Zatrzymuje się tam na ostatnim ząbku na chwilę, aby jedni pasażerowie wysiedli a drudzy wsiedli, po czym wraca ze stacji STRONA LEWA do stacji STRONA PRAWA. Przejeżdża w ten sposób trasę kilka razy.
ZRYWANIE JABŁEK
Język powoli zrywa po jednym jabłuszku z drzewa, sięga po nie czubkiem do różnych miejsc na górnym podniebieniu.
